سلام!
کاش می تونستم نوشته های مربوط به شما رو هم حذف کنم. اما دلم به حال خواننده هامون سوخت که واسه دیدن صفا و صمیمیت گروه مون و با خنده روی لب به این وبلاگ میان!
یادمه روز اولی که با ذوق و شوق این وبلاگو درست کردم و خبرش رو بهتون دادم که بچه ها اسم وبلاگ اینه و ایمیل هاتون رو بدید تا شما رو عضو کنم تا بتونید بنویسید، واسه دادن ایمیل هاتون سر و دست می شکستید و احیاناً اگر کسی دعوتنامه دستش نرسیده بود، خودش رو می کشت.
حالا واسه اینکه صفا و صمیمیتون سر جاش بمونه و همه هم راضی باشن، متاسفم که باید این کار رو بکنم...
همه اتون رو دوست دارم.
مراقب خودتون باشید.
سلام سینای دیروز..... مونای امروز...و.....فردا...... خوشحالم که خوشحالی.... خوشحالم که به اون روزای تلخت و اون فکرای ناراحت کنندت پایان دادی.... خوشحالم که همه همجا به خوبی ازت یاد میکنن.... و خوشحالم که خوشبختی.... ولی از یه چیز ناراحتم... درسته که من خرم تورو فراموش کردم درسته که همه خرنوووو تورو اذیت کردن و فراموشت کردن یادشون رفته کی بودن چی شدن مثل خوده من.... ولی اون سینایی که من میشناسم یه دنیا دل داره یه دل بزرگ دریایی.... ببخش مارو ببخش که قدر تو و محبتاتو ندونستیم ببخش که قدر روزای قشنگمونو ندوتستیم....
همیشه بهم یاد دادی که هیچ وقت برای شروع دیر نیست هنوز هم از ماها انسانتر هست.... پس یا علی.... همیشه به یادتم.....
متاسفانه من عضو نیستم ، داشتم یه چرخی میزدم تو وبلاگا رسیدم به شما ، مطلبو خوندم اما فقط نفهمیدم آخرش قراره چه اتفاقی بیفته !!
خداحافظی بود
ابراز دلخوری بود
مرخصی موقت بود
چی بود ؟
اصلا یکی نیست به من بگه تو که عضو نیستی چرا می پرسی