طاها و خدایش

عجب صبری خدا دارد،اگر من جای او
بودم"همان یک لحضه ی اول که اول ظلم را میدیدم از
مخلوق بی وجدان، جهان را با همان زیبایی
و زشتی به روی یکدیگر ویرانه میکردم.

***
"عجب صبری خدا دارد،اگر من جای او بودم"که
در همسایه ی صد ها گرسنه،چند بزمی گرم
عیش و نوش میدیدم،نخستین نعره ی مستانه را
خاموش آن دم بر لب پیمتنه میکردم.

***
"عجب صبری خدا دارد،اگر من جای او بودم"که
می دیدم یکی عریان و لرزان،دیگری پوشیده
از صد جامه ی رنگین، زمین و آسمان را
واژگون ،مستانه میکردم.

***
"عجب صبری خدا دارد،اگر من جای او بودم"نه
طاعت می پذیرفتم ، نه گوش ازبهر
استغفار،این بیدادگر ها تیز کرده پاره پاره در کف
زاهد نمایان سبحه ی سجاده میکردم.

***
"عجب صبری خدا دارد،اگر من جای او
بودم"برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گردِ بی
سامان هزاران لیلی ناز آفرین را کو به
کو،آواره و دیوانه میکردم.

***
"عجب صبری خدا دارد،اگر من جای او
بودم"به گرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان،سراپای
وجود بی وفا معشوق را،پروانه میکردم.

***
"عجب صبری خدا دارد،اگر من جای او
بودم"به عرش کبریایی با همه صبر خدایی،تا که
میدیدم عزیز نا به جایی،ناز بر یک ناروا
گردیده خواری می فروشد،گردش این چرخ وارونه
بی صبرانه میکردم.

***
"عجب صبری خدا دارد،اگر من جای او بودم"که
می دیدم مشوش عارف و عامی ز برق فتنه ی
این علم عالم سوزمردم کُش ،به جز اندیشه ی
عشق و وفا معدوم هر فکری در این دنیای پر
افسانه میکردم.

***
"عجب صبری خدا دارد،چرا من جای او باشم؟
"همان بهتر که او جای خود بنشسته و تاب
تماشای تمام زشت کار های این مخلوق را دارد.

***
وگرنه من به جای اوچو بودم،یکنفس کی
عادلانه سازشی با باهل وفرزانه می کردم ؟ عجب
صبری خدا دارد ! عجب صبری خدا دارد.
((رحیم معینی کرمانشاهی ))