سلام!
کاش می تونستم نوشته های مربوط به شما رو هم حذف کنم. اما دلم به حال خواننده هامون سوخت که واسه دیدن صفا و صمیمیت گروه مون و با خنده روی لب به این وبلاگ میان!
یادمه روز اولی که با ذوق و شوق این وبلاگو درست کردم و خبرش رو بهتون دادم که بچه ها اسم وبلاگ اینه و ایمیل هاتون رو بدید تا شما رو عضو کنم تا بتونید بنویسید، واسه دادن ایمیل هاتون سر و دست می شکستید و احیاناً اگر کسی دعوتنامه دستش نرسیده بود، خودش رو می کشت.
حالا واسه اینکه صفا و صمیمیتون سر جاش بمونه و همه هم راضی باشن، متاسفم که باید این کار رو بکنم...
همه اتون رو دوست دارم.
مراقب خودتون باشید.