آدم رباتی

تا حالا فکرشو کردی که اگه یه آدم داشتی که ربات بود و می تونستی هر کاری!!! باهاش بکنی چیکار باهاش می کردی؟ 

می دونم دلت می خواست خیلی کارا بکنی. 

تنبلا میگن هر کاری که می خواستیم انجام بدیم و حال نداشتیم می دادیم واسه مون انجام می داد. اما خوب یه لحظه فکر نمی کنن که بازم مجبورن خیلی کارا رو خودشون انجام بدن. حتی اگه حال نداشتن. مثل گلاب به روتون دستشویی رفتن! 

زرنگا میگن کارهایی که سخت بود می دادیم انجام بده. بازم مجبورن خیلی کارا رو خودشون انجام بدن. مثل تصمیم گرفتن تو لحظه های حساس. 

اما حرف من چیز دیگه ایه. درسته که سخته واسه اتون فکر کنین با ربات یه کار احساسی کنین. آخه خب هیچ احساسی نداره که جوابگوتون باشه. اما فکر کنین این ربات می تونه عین کارای شما رو تقلید کنه. اونوقت می تونستین تمام کارای احساسی رو باهاش انجام بدین. 

فکر کنین که چقدر خوب میشد اگه یه ربات داشتید که بتونید بغلش کنید. اونوقت اونم شما رو بغل می کرد. 

یا هر وقت دلتون تنگ شد نوازشش کنید. اونوقت اونم شما رو نوازش می کرد. 

یا هر وقت از همه چیز دلتون گرفت و فکر کردید که جای یه لحظه خوشحالی تو وجودتون کمه اونو ببوسید و اونم دقیقاْ شما رو با همون حرکات می بوسید. 

قشنگ نیست؟! 

مزیتش به این بود که هیچوقت نمی گفت تو به من بد کردی و تنهام گذاشتی. 

هیچوقت نمی گفت چرا وقتی بهت اینهمه محبت کردم تو جواب محبت هام رو ندادی. 

هیچوقت نمی گفت وقتی بغلم می کنی خیلی بی احساسی. 

تازه همیشه هم مطمئن می شدید که شما رو فقط به خاطر خودتون می خواد و هیچوقت پاش رو از حد خودش فراتر نمی ذاره. 

چون اون همون کارایی رو می کنه که شما می کنید... 

من نمی دونم چرا محمد دنبال مادر خرگوشه می گرده یا چرا صائب هنوز آشتی نکرده یا چرا اجادسا دیگه به وبلاگ نمیاد. 

فقط می دونم که دلم آدم رباتی می خواد.