دوست داشتن طاها

وقتی تیغ قلم رو به دست دادم و بر پیکر نحیف کاغذم خون جوهر رو جاری کردم هیچ هدفی بجز نوشتن عاشقانه برای تو نداشتم.

برای باور حرفم قسم نمی خورم !!

چون بهم ثابت شده که قسم اثباتی برای دروغهاست و من دروغ نمیگم!!!!!!

نه دروغ نمیگم که دروغ نمیگم !!!

اما از عشق دروغ نمیگم !!!!

میدونی چرا؟؟؟؟

آخه دروغ تو عشق بوی خون میده!!!

*همین بویی که الان این نوشته میده*

اصلآ نمیشه گفت!!!!!

اما من الان بهت یه دروغ گنده میگم!!!!!!

به همون اندازه گنده گی که دوست دارم!!!!

قد یه بطری بوی گندم!!!!

قد یه خوشه شراب!!!!

اندازه خنده به قصه های ملا نصرالدین که ننه میگفت!!!

 نه بیشتر!!!

شایدم قد کیف کردنم وقتی مامان بزرگ نمیتونه به دادشم بگه بهداد جاش میگه بهزاد!!!

شایدم به اندازه گریه خوشحالیم واسه کادو گرفتن یه خودکار که داداش بهراد روز تولد 4 سال پیشم واسم گرفت!!!!

بگم؟؟؟؟

باشه میگم:                    

                                         ((((دیونه من اصلآ دوست ندارم!!!!))))